کد مطلب:211338 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:124
امام صادق و شکر نعمت
از سنن فطری خلقت شكر نعمت است و هر موجودی به نحوی شكر نعمت می گذارد - انسان كه به مزایای دین برای نیل به درجات انسانیت مزین گشته باید بهتر و كاملتر از عهده شكر نعمت بی پایان خداوند برآید.
سعدی گوید:
منت خدای را عزوجل كه طاعتش موجب قربت و به شكر اندرش مزید نعمت.
هر نفسی كه فرومی رود ممد حیات است و چون برگردد مفرح ذات است پس در هر نفسی دو نعمت موجود است و بر هر نعمتی شكری واجب.
از دست و زبان كه برآید
كز عهده شكرش بدر آید
در قرآن فرموده اعملوا آل داود شكرا و قلیل من عبادی الشكور
شكی نیست كه بندگان از عهده شكرش بدر نیایند و جز به تقصیر سپاسگزاری راهی ندارند.
بنده همان به كه ز تقصیر خویش
عذر به درگاه خدای آورد
ور نه سزاوار خداوندیش
كس نتواند كه به جای آورد
امام صادق علیه السلام در سخنانش بیشتر اصحاب را به این حقیقت رهبری و در وصایای خود شكر نعمت را برای حفظ نعم تأكید فرموده است.
[ صفحه 149]
قال (ع) احسنوا جوار النعم و احذروا ان تنتقل عنكم الی غیركم اما انها لم تنتقل عن احد قط فكادت ترجع الیه و كان امیرالمؤمنین علیه السلام یقول «فلما اد بر شی ء فاقبل»
فرمود نیكوئی كنید به همسایگان از نعم خود برسانید بترسید از روزی كه این نعم را از شما به غیر منتقل كنند هیچ كس نمی تواند نعمتی را به كسی برساند یا سلب كند مگر به خواست خداوند ولی نعمت خدا داد را با دیگران در میان نهادن شكر نعمت و مزید نعمت است - امیرالمؤمنین علیه السلام می فرمود اگر نعمت از تو برگردانید تو آن را اقبال كن یعنی از هر چه داری با دیگران در میان نه كه استقبال نعمت و سبب مزید آن است.
پرسیدند چگونه باید نعمت را حفظ كرد - سدیر كوفی بود سؤال كرد فرمود مال و مكنت به هر كس عنایت می فرمایند نعمتی است كه حجت خدا بر خلق و وسیله آزمایش است اگر بتوانید آن مال را از خود دور و دفع نمائید بكنید وگرنه با بخشش شكر آن را بنمائید.
سدیر گفت یابن رسول الله بماذا؟
قال علیه السلام به قضاء حوائج اخوانكم من اموالكم یعنی حوائج برادران خود را كه همیشه بوده و هستند و حاجت و نیاز داشته اند برآورید - ثم قال تلقوا النعیم یا سدیر بحسن مجاورتها یعنی آنها را به ملاقات و حق همسایگی از نعم خود برخوردار كنید و سپاسگزاری كنید از نعمتی كه به شما ارزانی شده است و انعموا علی من شكركم و بر آنها كه شاكر هستند انعام كنید و انفاق نمائید.
فانكم اذا كنتم كذلك استوجبتم من الله الزیاده و من اخوانكم المناصحة ثم تلاقوله تعالی و لئن شكرتم لا زیدنكم و لئن كفرتم ان عذابی الشدید
فرمود اگر نعمت الهی را در مال دنیا با همسایگان و اقرباء و خویشان ذی حقان در میان نهادید مستوجب زیادتی نعم می شوید و در این روش برادران خود را نیز نصیحت كنید و یادآور شوید كه خدای تعالی فرموده
شكر نعمت نعمتت افزون كند
كفر نعمت از كفت بیرون كند
فرمود شكر انحاء و اقسام مختلفی دارد از طرق شكر تظاهر بنده به نعمت مولا است یعنی هر چه به او عنایت شد نشان دهد و به دیگران بنماید و امام صادق (ع) به همین منطق فرموده
[ صفحه 150]
ان الله یحب الجمال والتجمل خداوند جمال و تجمل یعنی زیبائی و نظافت و پاكیزگی و طهارت را دوست دارد و دستور فرموده است كه هر نعمتی دارید برای دیگران بگوئید و در میان نهید و اما بنعمة ربك فحدث كه نقل و شكر نعمت سبب غفران و تكثیر آن می گردد و مرد شكور قدر و مرتبه بیشتری پیدا می كند از آدم ناسپاس و حق ناشناس.
سعدی گوید:
منت خدای را عزوجل كه طاعتش موجب قربت و به شكر اندرش مزید نعمت.
هر نفسی كه فرومی رود ممد حیات است و چون برگردد مفرح ذات است پس در هر نفسی دو نعمت موجود است و بر هر نعمتی شكری واجب.
از دست و زبان كه برآید
كز عهده شكرش بدر آید
در قرآن فرموده اعملوا آل داود شكرا و قلیل من عبادی الشكور
شكی نیست كه بندگان از عهده شكرش بدر نیایند و جز به تقصیر سپاسگزاری راهی ندارند.
بنده همان به كه ز تقصیر خویش
عذر به درگاه خدای آورد
ور نه سزاوار خداوندیش
كس نتواند كه به جای آورد
امام صادق علیه السلام در سخنانش بیشتر اصحاب را به این حقیقت رهبری و در وصایای خود شكر نعمت را برای حفظ نعم تأكید فرموده است.
[ صفحه 149]
قال (ع) احسنوا جوار النعم و احذروا ان تنتقل عنكم الی غیركم اما انها لم تنتقل عن احد قط فكادت ترجع الیه و كان امیرالمؤمنین علیه السلام یقول «فلما اد بر شی ء فاقبل»
فرمود نیكوئی كنید به همسایگان از نعم خود برسانید بترسید از روزی كه این نعم را از شما به غیر منتقل كنند هیچ كس نمی تواند نعمتی را به كسی برساند یا سلب كند مگر به خواست خداوند ولی نعمت خدا داد را با دیگران در میان نهادن شكر نعمت و مزید نعمت است - امیرالمؤمنین علیه السلام می فرمود اگر نعمت از تو برگردانید تو آن را اقبال كن یعنی از هر چه داری با دیگران در میان نه كه استقبال نعمت و سبب مزید آن است.
پرسیدند چگونه باید نعمت را حفظ كرد - سدیر كوفی بود سؤال كرد فرمود مال و مكنت به هر كس عنایت می فرمایند نعمتی است كه حجت خدا بر خلق و وسیله آزمایش است اگر بتوانید آن مال را از خود دور و دفع نمائید بكنید وگرنه با بخشش شكر آن را بنمائید.
سدیر گفت یابن رسول الله بماذا؟
قال علیه السلام به قضاء حوائج اخوانكم من اموالكم یعنی حوائج برادران خود را كه همیشه بوده و هستند و حاجت و نیاز داشته اند برآورید - ثم قال تلقوا النعیم یا سدیر بحسن مجاورتها یعنی آنها را به ملاقات و حق همسایگی از نعم خود برخوردار كنید و سپاسگزاری كنید از نعمتی كه به شما ارزانی شده است و انعموا علی من شكركم و بر آنها كه شاكر هستند انعام كنید و انفاق نمائید.
فانكم اذا كنتم كذلك استوجبتم من الله الزیاده و من اخوانكم المناصحة ثم تلاقوله تعالی و لئن شكرتم لا زیدنكم و لئن كفرتم ان عذابی الشدید
فرمود اگر نعمت الهی را در مال دنیا با همسایگان و اقرباء و خویشان ذی حقان در میان نهادید مستوجب زیادتی نعم می شوید و در این روش برادران خود را نیز نصیحت كنید و یادآور شوید كه خدای تعالی فرموده
شكر نعمت نعمتت افزون كند
كفر نعمت از كفت بیرون كند
فرمود شكر انحاء و اقسام مختلفی دارد از طرق شكر تظاهر بنده به نعمت مولا است یعنی هر چه به او عنایت شد نشان دهد و به دیگران بنماید و امام صادق (ع) به همین منطق فرموده
[ صفحه 150]
ان الله یحب الجمال والتجمل خداوند جمال و تجمل یعنی زیبائی و نظافت و پاكیزگی و طهارت را دوست دارد و دستور فرموده است كه هر نعمتی دارید برای دیگران بگوئید و در میان نهید و اما بنعمة ربك فحدث كه نقل و شكر نعمت سبب غفران و تكثیر آن می گردد و مرد شكور قدر و مرتبه بیشتری پیدا می كند از آدم ناسپاس و حق ناشناس.